ത്രേസ്യ

ആടുകളുമായി കുന്നുകയറുന്ന ത്രേസ്യേ
നിന്റെ മുടിക്കെട്ടിൽ നിന്ന്
ആട്ടിൻപാലിന്റെ മണം
ഗ്രാമമാകെ പരക്കുന്നു.

അവൾ പുഴയിലേക്ക്
മുഷിഞ്ഞ തുണിക്കെട്ടുകളുമായി
ഇറങ്ങിപ്പോകുമ്പോൾ
അവളുടെയാടുകൾ ഒപ്പം നടക്കുന്നു.
ചെമ്പരത്തിയിലത്താളികൊണ്ട് മുലക്കച്ചയിൽ നിന്ന്
അഴുക്കുകളെ വേർപ്പെത്തുന്നവളേ
നിന്റെ ഓർമ്മയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന
കുഞ്ഞാടുകൾ പറയുന്നു
ത്രേസ്യ ഒരു ഉപമയായിരുന്നു

ജനനംകൊണ്ടൊരു
ക്യഷിയിടത്തിനേയും പക്ഷിമ്യഗാതികളേയും
ഉഴുതുമറിച്ചവളെന്ന ഉപമ.

നിന്റെ ആട്ടിൻപാലിൽ
ജീവിതത്തിന്റെ മസിലുകൾ വീർപ്പിച്ച
ആൺപിള്ളേർ
പുഴക്കരയിലേക്കുള്ള
നിന്റെ തുണിക്കെട്ടുകളുടെ ഘോഷയാത്ര
നോക്കി നിന്ന വയസ്സന്മാർ
പുല്ലുവെട്ടുമ്പോൾ കീറിത്തുറക്കുന്ന നിന്റെ
മാറിടത്തിന്റെ തൂക്കമളക്കുന്ന ആണുങ്ങൾ
അവരൊക്കെ നിനക്കുവേണ്ടി
മെഴുകുതിരികൾ കത്തിക്കുന്നു
അവരൊക്കെ നിനക്കുവേണ്ടി
സ്വയംഭോഗം ചെയ്യുന്നു.

ആടുകളുമായി കുന്നുകയറുന്ന ത്രേസ്യേ
നിന്റെ മുടിക്കെട്ടുകൾ
ആട്ടിൻപാലിന്റെ മണമുള്ള
കറുത്ത കുത്തുകളാകുന്നു.